Sonunda Oldu: Arjantin Şampiyon!

        Önceki yazılarda, bu takımın, geçmiş yıllardaki takımlardan çok farklı olduğunu dile getirmiştim. Yetenek seviyesi olarak, iyi ya da kötü anlamda çok fark olmasa da, çok büyük bir mental ve disiplin farkı vardı. Bunu, turnuva boyunca her maç görmem mümkündü. Arjantin ve Messi taraftarlarını en çok sevindiren şeylerden biriydi bu turnuvanın başında.

        Beceriksizlik, sonunu getirememe bu takımın kronik problemi artık. Bu iyi niyetli, takımı için savaşan futbolcu grubunu bile, beceriksizlik konusunda suçlayabiliriz. Ama sonuna kadar mücadele etmiş olmaları, turnuvayı kazanmalarından bağımsız, biz Arjantin ve Messi taraftarlarını asıl memnun eden şeydi. En azından beni. 

        Bu takım önceki takımlardan farklı dedim. 2014'ü biraz ayırıyorum. Her ne kadar yeteneksizler ordusu olsa da 2014 takımı, belli bir sisteme bağlı oynamış ve finalin son dakikasına kadar kupa için mücadele etmişlerdi. Adını vermek istemediğim birkaç zarar ziyan dışında, o takım da yetenekleri ölçüsünde elinden geleni yapmıştı. Ancak 2015 ve 2016 Copa America turnuvalarındaki Arjantin kadroları, benim gördüğüm en gevşek, en takımını iplemeyen, en sorumsuz futbolcu gruplarıydı. 2019 yılında, düzelmeleri hissetmiştim. Ama Brezilya'ya yetmemişti. 2021 kadrosu ise, yıllardır beklediğimiz o başarıya bizi ulaştıran kadro oldu. 

            

        Biraz maçtan bahsettikten sonra, bu kupanın Messi için, onun tarihteki yeri için ne ifade ettiği gibi konular üzerine yazacağım biraz. 

        Maç Değerlendirmesi: Brezilya, oyunun başladığı andan itibaren, daha iyi bir takım olduğunu hissettirdi. İlk 25 dakika, Arjantin'in defanstan çıkış taktiği, ''abi topu orta sahaya bir şekilde atın, orada bizimkiler tutar topu, Messi'ye falan verirler, pasla falan çıkamıyoruz, hata yapmayalım'' şeklindeydi. Brezilya'nın yetenekleri ayakları, Arjantin defansını ve biraz da orta sahasını tedirgin ediyordu ilk 25 dakika. Bunu net şekilde görmek mümkündü. Golün bu dakikalarda gelmiş olması, özgüven ve rahatlık sağladı takıma. Geri kalan dakikalarda, maç ortadaydı. 

        İkinci yarı, Arjantin, Brezilya'nın kaptığı bir topla, yetenekli ayaklarıyla çabucak skora gidebileceğini düşündüğü için, skoru tutmaya çalıştı. Daha defansif görüntüde olmalarına rağmen, Brezilya oyun üstünlüğü sağlayamadı. Di Maria için, ''beyni olsa çok iyi topçu'' derim hep. Güzel bir koşu attı ve skoru değiştiren isim oldu. Doğruya doğru, oynayamadığı finallerde olsaydı, hem oyunuyla hem de Messi'nin üstünden yük almasıyla, birçok şeyi değiştirebilirdi. Geçmişte olmadı, bu sefer oldu. Messi için belki de ilk defa bir takım arkadaşı, Ronaldo'nun takım arkadaşlarının sürekli yaptığı şeyi yapıp, Messi'nin kupa kazanması için gereken önemli bir katkıyı yaptı. 

  

        Emiliano Martinez: Messi, bugün yanıma geldi ve ''bana kupayı kazandırdın'' deyip sarıldı. Yeni doğmuş kızımı henüz göremediğim şu zamanlarda bu bana çok büyük bir güç verdi.                                                      

     Emiliano Martinez ve Rodri De Paul ikilisi için de bir şeyler söylemek gerek. Martinez, her şeyini ortaya koydu ve belki de son 10 yıldır düzgün bir kalecisi olmayan takıma, güven verdi. İçtenliğiyle, neşesiyle, enerjisiyle ve başarılı performansıyla; takımı ve Messi'ye çok moral oldu. Renkli bir adam zaten. RDP ise, kalitesini ortaya koydu. Şu turnuvada, en az 25-30 milyon artırmıştır değerini. Umarım bu şekidle devam eder. Milli takımın ona ihtiyacı olacak ileride. Diğer topçular da ellerinden geleni yaptılar. Turnuva boyunca çileden çıkartan topçular olsa da, bu şampiyonluk Messi önderliğinde, takımca kazanılmış bir şampiyonluk. Skor olarak neredeyse tüm katkı Messi'den gelmiş olsa da, tüm takım iyi bir duruş sergiledi ve kararlı gözüktü turnuva boyunca. Bunun, Messi'nin üzerinde bulunan yükü azalttığını ve ona moral olduğunu gördük hep beraber. 

        Maç hakkında çok konuşacak bir şey yok. Arjantin, finalde olumlu bir futbol oynayarak almadı kupayı. Öyle olması da gerekmez zaten. Finale kadar oldukça iyi performans gösterdiler, finalde olması gerektiği gibi oynadılar. Ve kupa geldi.

        Messi ve onun tarihteki yeri için ne anlam ifade ediyor bu kupa? Messi, kupayı kazandıktan sonra, kazanmadan önce olduğundan daha mı iyi bir futbolcu oldu? Bu soruya evet diyen çıkmaz heralde. Messi'nin eğer 5 tane falan kupası olsaydı, ''ne kadar iyi olsa da, kupa eksiği çok fazla, bu kadar kupayla tarihin en iyisi olamaz'' diyebilirdik ve bu kupayı kazanması, istatistik olarak çok anlamlı olurdu. Ama halihazırda bu adamın kupa koleksiyonu var. Kupa kazanmış, kazanmamış; çok bir önemi yok. Biz, futbolun kendisini, estetik tarafını, keyif tarafını, kupanın kendisinden daha çok sevenler olarak, Messi hakkındaki düşüncelerimiz, kupayı kazanmasından önce olan düşüncelerimizden farklı değil. Hoş, Messi kupa kazandığı için kuduran tiplerin de düşünceleri değişmedi. Çünkü ajandaları farklı. Kullandıkları, belki de mantıklı olmaya yakın tek argüman olan, Messi'nin milli takımla kupa alamaması argümanı, ortadan kalktı. Bunu bir engelmiş gibi görenlerin, bu engel ortadan kalktığında düşünceleri değişmesi gerekir. Ama fırıldaklık konusunda onlardan daha iyisi olmadığı için, bu kupaya da kılıf uydururlar. Onları ve zarar ziyan futbol görüşlerini önemseyen kimse yok. Messi, kupa öncesi tarihin en iyisiydi, kupayı alıp almamasının, en iyi argümanlarında bizim için etkisi yok. Ancak gerçekleri de görmek lazım. Bizim için zaten bitmiş olan GOAT'lık rekabetinde, başka insanlar açısından önemli olacaktır bu kupa. Bu başarının en önemli tarafı ise, Messi'nin, o çok istediği kupaya ulaşması oldu. Bizi de en çok mutlu eden şey o. 

                                     

        ''Futbolun Messi'ye, bir milli takım kupası borcu vardı'' dendiğinde, bunu itici bulan, saçma bulanlar oluyor. Ancak bu bir gerçek. Messi, hakettiği bu kupayı kazandı ve çok bariz şekilde, Copa America'ya değer kattı; Messi'nin ve Arjantin'in kazanması. Tarihin en iyi futbolcusu olarak anılacak kişi, bu kupayı kazanmak için varını yoğunu ortaya koydu ve kazandı. Maç sonrası sevinç anları bile, böyle bir figürün, bu kupayı ne kadar önemsediğini gösteriyor ve bu durum da o kupaya değer katıyor. Oynadığı major bir turnuvaya, o turnuvanın halihazırda sahip olduğu değerden daha fazlasını katabilecek ender futbolculardan biri Messi. Bir gol atabilseydi finalde, Pele'nin 77 gollük rekorunu da kırıp, daha da anlamlandırabilirdi kupayı. Çok önemi yok. En önemlisi ve hakettiği kupayı sonunda kazanabilmesiydi. Pes etmedi ve kazandı.

        Messi'yle alakalı birkaç istatistik :

    Messi, major bir milli takım turnuvasını, turnuvanın en skoreri, en çok asist yapanı ve en iyi oyuncusu olarak kazanan tarihteki ilk futbolcu oldu.

    7 maçta, 4 gol 5 asist yaptı. 4 kere maçın oyuncusu seçildi. 2 frikik golü attı. 34 dribling yapıp, 21 kez kilit pas attı. İstatistiklerle anlatılamayacak oyun kuruculuğunu da unutmamak lazım. Lan olum böyle bir adamı herhangi biriyle nasıl kıyaslayabiliyorlar akıl alır gibi değil. Neyse.

        Messi'nin maç sonu açıklamaları:

    Çok çılgınca bir durum. Şu an hissettiğim mutluluğu size anlatabilmem mümkün değil. Milli takımla kupa kazanamamış olmanın yarattığı o huzursuzluğu üzerimden atmam gerekiyordu. Daha önceleri hep hüzünlü şekilde ayrılmıştım ama, bir noktada bunu başarabileceğimizi biliyordum.

    Son Copa America'dan bu yana oldukça güçlenmiş olan bu futbolcu grubuna çok güveniyordum. Çok iyi insanlardan oluşan, daima daha iyisini hedefleyen, hiçbir konudan şikayet etmeyen, çok iyi bir futbolcu grubuna sahibiz.

    Çok kaygılı günler geçirdiysek de, hedefimiz çok net belliydi: Şampiyonluğu kazanabilmek. Mutluluğumu tarif edemiyorum. Bunun o kadar çok hayalini kurmuştum ki...

    Hala, şampiyon olduğumuzun ve başardığımız şeyin büyüklüğünün farkına varamadık. Bence, bu sonuçi tarihe geçecek türden bir sonuçtu. Sadece Copa America şampiyonu olduğumuz için değil, bunu Brezilya'yı, kendi ülkelerinde yenerek başardığımız için.

    Bu yeni futbolcu grubu, milli takım için çok büyük bir fırsat. Onlarai milli takımın geleceği olacaklarını söylemiştim ve bunda yanılmadığımı biliyordum. Bugün, bunu gösterdiler ve biz şampiyon olduk!

    Oyun biter bitmez ailemi düşündüm. Önceleri, kaybettiğimiz turnuvalar sonrasında tatile çıktığımızda, ilk birkaç gün çok üzücü ve hüzünlü geçerdi. Bu sefer her şey farklı olacak(dördüncü çocuk geliyor :D)

    Fideo'ya (Di Maria), maç öncesi, bugünün, daha önce oynayamadığı finalleri için bir intikam günü olacağını söyledim. Bu başarıyı, önceki yıllarda arkadaşlarımla paylaşmak istiyordum, çok kez yaklaştık ama, başaramadık. Bu başarı, aynı zaman, geçmiş yıllardaki milli takım arkadaşlarım için de kazanıldı.